Nominacja profesorska dr. hab. Michała Proksy
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Andrzej Duda postanowieniem z dnia 18 marca 2024 r. nadał tytuł profesora nauk inżynieryjno-technicznych w dyscyplinie architektura i urbanistyka dr. hab. Michałowi Proksie z Zakładu Urbanistyki i Architektury na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej.
Prof. Michał Proksa jest absolwentem Uniwersytetu Jagiellońskiego, Wydziału Filozoficzno-Historycznego, kierunku archeologia. W 1986 r. uzyskał stopień doktora nauk humanistycznych w dyscyplinie archeologia, nadany przez Wydział Filozoficzno-Historyczny Uniwersytetu Łódzkiego, a w 2002 r. stopień naukowy doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie architektura i urbanistyka, specjalność „historia architektury”, nadany przez Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej. W 2003 r. został zatrudniony na stanowisku profesora na Politechnice Rzeszowskiej.
Zainteresowania naukowe Profesora koncentrują się na badaniach dotyczących historycznych obiektów architektonicznych, ich przemian architektoniczno-budowlanych, rekonstrukcji i konserwacji. Problematyką tą zajmował się podczas zatrudnienia w PP Pracownie Konserwacji Zabytków, prowadząc badania archeologiczno-architektoniczne obiektów murowanej architektury rezydencjonalno-obronnej, murów miejskich, zespołów kościelno-klasztornych. W trakcie zatrudnienia w Archiwum Państwowym w Przemyślu kontynuował badania, rozszerzając je o studia źródłowe dotyczące historycznych obiektów architektury. Pracując na Politechnice Rzeszowskiej, do dotychczasowych zainteresowań włączył sakralną architekturę historyzmu.
Wymiernym rezultatem tych prac są m.in. opracowane przez Profesora rekonstrukcje planów niezachowanych części historycznych obiektów architektonicznych. Niektóre z nich zostały następnie odtworzone w ramach prac konserwatorskich i rewitalizacyjnych prowadzonych przy zabytkach i udostępnione w przestrzeni społecznej w postaci rekonstrukcji narysów (np. zespół rotunda-palatium na Wzgórzu Zamkowym w Przemyślu, zamek w Rytwianach) lub fragmentów brył nieistniejących części budowli (np. północno-wschodni fragment zamku w Sandomierzu), lub przez wyeksponowanie reliktów (rotunda św. Mikołaja pod prezbiterium katedry w Przemyślu).
Prof. Michał Proksa brał udział w trzech projektach finansowanych w trybie konkursowym ze środków UE. Prowadził długoterminowe prace badawcze w kilku w ośrodkach zagranicznych jako: członek zespołu badawczego naukowców czarnogórskich i serbskich w Cetynii (Czarnogóra, 1984–1985), kierownik kontraktu archeologiczno-konserwatorskiego w Tallinie (Estonia, 1988–1990), uczestnik prac konserwatorskich kamienic w Bratysławie (Słowacja, 1992), kierownik zadania badawczego w ramach programu „Reconstitution of the Memory of Poland” w Wiedniu (Austria, 1998–2001). Odbył również kilka krótkoterminowych wyjazdów naukowych i dydaktycznych do Kreisarchiv w Paderborn (Niemcy, 1993), University of Zagreb (Chorwacja, 2018), University of Naples Federico II (Włochy, 2019), University of Montenegro (Czarnogóra, 2021), Neapolis University Pafos (Cypr, 2022), Technical University of Košice (Słowacja, 2022). Brał czynny udział w ponad 30 konferencjach, gdzie wygłosił 12 wykładów na zaproszenie.
Profesor Michał Proksa wypromował dwóch doktorów, był recenzentem w dziewięciu przewodach doktorskich i członkiem dwóch komisji habilitacyjnych. Jest autorem lub współautorem kilku podręczników akademickich z zakresu historii architektury polskiej i powszechnej. Pełnił liczne funkcje kierownicze i organizacyjne na uczelni i poza nią. Był m.in. kierownikiem Zakładu Projektowania Architektonicznego i Grafiki Inżynierskiej Politechniki Rzeszowskiej (2020–2021), członkiem Konwentu Profesorów Politechniki Rzeszowskiej (2019–2021), przewodniczącym Rady Bibliotecznej Politechniki Rzeszowskiej (2016–2019), kierownikiem Pracowni Archeologiczno-Konserwatorskiej PP Pracowni Konserwacji Zabytków Oddział w Rzeszowie (1983–1988), kierownikiem Oddziału Informacji i Udostępniania Archiwum Państwowego w Przemyślu (1996–2003), sekretarzem Rady Naukowo-Programowej przy Archiwum Państwowym w Przemyślu (2019–2021), wiceprzewodniczącym Komisji ds. Rewitalizacji Zespołu Staromiejskiego Miasta Przemyśla (1997–2003), członkiem Rady Kultury Miasta Przemyśla (1997–2001). Obecnie jest m.in. członkiem Rady Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej (od 2003 r.), Zespołu ds. Opracowania Strategii Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury Politechniki Rzeszowskiej (od 2021 r.), Uczelnianej Komisji Dyscyplinarnej ds. Nauczycieli Akademickich Politechniki Rzeszowskiej (od 2022 r.).
Za działalność naukową i dydaktyczną otrzymał cztery nagrody rektora Politechniki Rzeszowskiej. Był także laureatem nagrody Zarządu Województwa Podkarpackiego za upowszechnianie kultury (1999) i Dorocznej Nagrody Miasta Przemyśla (2001).
